Powiat Pruszkowski oraz Oddział Warszawski Stowarzyszenia Architektów Polskich zapraszają do udziału w konkursie na koncepcję zagospodarowania alei Marii Dąbrowskiej wraz z towarzyszącymi terenami przestrzeni publicznej w Komorowie.
Konkurs jest konkursem realizacyjnym (tj. na podstawie, którego zostanie wykonana Dokumentacja projektowa, stanowiąca podstawę do realizacji Inwestycji) i jednoetapowym. Zakres opracowania konkursowego został opisany w Regulaminie konkursu Rozdział IV, pkt. 2 natomiast wytyczne do konkursu zawiera Rozdział II pkt 2.
Uczestnicy konkursu składają wnioski o dopuszczenie do udziału w konkursie zgodnie z postanowieniami Rozdziału III Regulaminu konkursu. Organizator dopuszcza do udziału w Konkursie i zaprasza do składania prac konkursowych Uczestników konkursu spełniających wymagania określone w Regulaminie dotyczące wniosków o dopuszczenie.
Oceny prac konkursowych oraz wyboru najlepszej pracy konkursowej dokonuje Sąd konkursowy zgodnie z trybem i kryteriami określonymi w Rozdziale V Regulaminu konkursu.
Konkurs prowadzony jest w języku polskim.
Przedmiotem konkursu jest projekt koncepcyjny zagospodarowania alei Marii Dąbrowskiej wraz z towarzyszącymi terenami przestrzeni publicznej w Komorowie.
Zakres opracowania pracy konkursowej został podzielony na część realizacyjną oraz część studialną, które oznaczone zostały na Załączniku nr 8a do Regulaminu.
Zakres opracowania realizacyjnego obejmuje aleję Marii Dąbrowskiej na całej jej długości w liniach rozgraniczających, od ul. Berylowej do alei Starych Lip wraz z bezpośrednio przylegającymi do alei Marii Dąbrowskiej fragmentami ulic: Berylowej, Waldemara, Podhalańskiej, Sieradzkiej, alei Kasztanowej i alei Starych Lip.
Zakres opracowania studialnego obejmuje ulice Henryka Kotońskiego, Bankowa, Ks. Ignacego Skorupki i ul. Waldemara. Cześć studialna dotyczy wyłącznie zaproponowania rozwiązań związanych z obsługą komunikacyjną (w tym parkowanie czasowe bez parkingów stałych) Zespołu Szkół Ogólnokształcących im. Marii Dąbrowskiej.
Od Uczestnika konkursu oczekuje się zaproponowania w pracy konkursowej kompleksowego rozwiązania obejmującego:
– kwestie komunikacyjne (układ drogowy, pieszy i rowerowy);
– rozwiązania przyrodnicze związane z doborami szaty roślinnej i zastosowanymi metodami ochrony zieleni istniejącej oraz poprawy stanu tej zieleni oraz warunków jej bytowania;
– rozwiązania form małej architektury i oświetlenia.
– rozwiązania zagadnień związanych z infrastrukturą podziemną i urządzeniami technicznymi towarzyszącymi tej infrastrukturze występującymi na terenie opracowania.
IDEA
Idea willowego osiedla zanurzonego w zieleni, w oparciu o teorię Howarda, realizowała się w II Rzeczpospolitej na zachód od Warszawy wraz z budową elektrycznej kolejki dojazdowej (dziś WKD). Na jej szlaku rozkwitały miasta ogrody Milanówek, Podkowa Leśna i Komorów. Nazwa „Miasto Ogród Komorów” pojawiła się w 1928 roku i choć wojna przerwała rozwój miejscowości według tych światłych założeń, dziś idea odradza się jako cenne rozwiązanie cywilizacyjne i napęd zrównoważonego rozwoju. Odnowienie tożsamości miast ogrodów wzmacnia ich bezpieczeństwo przed zagrożeniami XXI wieku.
Główna ulica Komorowa to Aleja Marii Dąbrowskiej i jej przedłużenie Aleja Brzozowa, granicząca z osiedlem Strzecha Polska, chronionym obszarowo przez rejestr zabytków. Prowadzi – jak przed pierwszą wojną światową – od Pałacu Potockich w Helenowie (arch. Henryk Marconi i Władysław Hirschel) do pałacu w Komorowie (dziś o zatraconym pierwotnym kształcie). Wzdłuż tej drogi posadzono na przełomie XIX/XX wieku lipy drobnolistne w czterorzędowej alei, a centralną jej oś wyznacza stojąca niezmiennie kapliczka ufundowana przez ostatnich właścicieli komorowskich dóbr. Aleja jest jedną z cenniejszych na Mazowszu.
Autorytety, aktywni społecznicy, organizacje pozarządowe, radni, władze samorządowe gminy i powiatu oraz Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków rozumieją jak istotnym wyznacznikiem miasta ogrodu Komorów jest Aleja Marii Dąbrowskiej, jak ważna dla wszystkich mieszkańców miasta ogrodu jest przyroda, jakim walorem krajobrazu są drzewa. Tym bardziej rosnące w zabytkowej alei. Aleja drzew to żywa konstrukcja zmieniająca się w czasie, świadek historii i nasze dziedzictwo, o które chcemy zadbać i przekazać w dobrym stanie kolejnym pokoleniom. To nasza tożsamość. Drzewa w alei mają nie tylko znaczenie historyczne. Są czytelnym znakiem organizacji przestrzeni, tworząc niepowtarzalny polski pejzaż. Chronią mieszkańców przed kurzem, hałasem, spalinami, ofiarowując codzienną porcję tlenu, kierowców przed nawiewającym śniegiem.
